Oğlum okula başladı. O da artık birinci sınıf oldu, okumayı az buçuk biliyordu, artık O da yazacak, okuyacak, okur yazar olacak. Ben de en az onun kadar heyecanlıyım, belki de ondan fazla...
O daha hayatının dönüm noktası olacak bu sürece adım attığının farkında değil. Artık okula hazır, büyük kasları gelişti, küçük kasları gelişmek için sabırsızlıkla bekliyor. Artık o bir okullu.
Yeni girdiği bir ortamda, sınıfta rahat mı, diğer çocukların oynadıkları oyunlara rahatlıkla katılabiliyor mu, ağlamadan isteklerini dile getirebiliyor mu,grup kurallarına uyabilecek mi, sevdiği insanlarla eşyasını paylaşabilecek mi sorularının cevabını her anne gibi ben de merak ediyorum ve doğrusu bilmiyorum, bildiklerim sadece sınıf kapısının üzerindeki küçük bir pencereden gördüklerimden ve öğretmeninin anlattıklarından ibaret.
Küçük iç dünyasının sesini her anne gibi, ben de duymak isterdim. Heyecanlanmalarını, korkularını, sevinçlerini, hüzünlerini ve daha bir çok şeyi...
O daha hayatının dönüm noktası olacak bu sürece adım attığının farkında değil. Artık okula hazır, büyük kasları gelişti, küçük kasları gelişmek için sabırsızlıkla bekliyor. Artık o bir okullu.
Yeni girdiği bir ortamda, sınıfta rahat mı, diğer çocukların oynadıkları oyunlara rahatlıkla katılabiliyor mu, ağlamadan isteklerini dile getirebiliyor mu,grup kurallarına uyabilecek mi, sevdiği insanlarla eşyasını paylaşabilecek mi sorularının cevabını her anne gibi ben de merak ediyorum ve doğrusu bilmiyorum, bildiklerim sadece sınıf kapısının üzerindeki küçük bir pencereden gördüklerimden ve öğretmeninin anlattıklarından ibaret.
Küçük iç dünyasının sesini her anne gibi, ben de duymak isterdim. Heyecanlanmalarını, korkularını, sevinçlerini, hüzünlerini ve daha bir çok şeyi...