KAÇIŞ

Bir kaçış bu! Bu kaçışta kaybettik. Bu kaçışta düşürdük insanları birbirine, ve; ağlamayı bıraktık, bırakamadık ağlatmayı...
Evet, hepimiz birilerine ağladık, ve sonra öğrendik birilerini ağlatmayı, unuttuk sevmeyi...
............
Sesler yükselirken çırpınışlardan, ben oyuncaklarımla oynardım. Büyüdüm, biraz daha büyüdüm.Ve sesler zamanla kayboldu, İçindeydim bu seslerin.Taşlarımı denize her atışımda sessizlik azalıyordu. Taşlarım bitti, taşlarımın bittiği yerde bir sonsuzluk var oldu, benim de sesim yükseldi.
Sessizlik yok oldu.
***
Şimdi güneş yeniden doğuyor, ilk defa yakıyor hep ısıtan ışığı. Çok uzaklardan sonsuzluğa ulaşan bu ses benim sesim. Ben sonsuzluk çizgisiyle ip atlarken, o ufak taşları suya atıyordu ufak çocuklar. Çok derinlere dalıyorum, topluyorum bu taşları. Üzerlerinde ellerimin izini aramaya devam ediyorum.
Kim bilir kaç taş attım denize?
Elimdeki taşlar bitince mi büyüdüm?
Çok derinlere daldım. Daldığımda topladım o taşları. Üzerlerinde ellerimin izini aradım. Bulamadım... Ufacık bir iz olsun istedim çocukluğumdan, göremedim, tüm izler silinmiş gitmiş.
Öğrendim ki; Ben büyüyünce taşlar da büyümüş...





11 yorum:

FRAGİLE dedi ki...

tekrar arayıp bul ufak taşları, at denize, yeniden yaz onlar silinse de sen tekrar yazmaya devam et.

Mehmets dedi ki...

Siz taş diye kendinizden parçaları atmışssınız denize e haliyle taşlar bitince sizde deniz olmuşsunuz:)

MİSİ dedi ki...

gelecek geçmişi silerek geliyor fragile, unutuluveriliyor hiç unutulmayacak sandığımız anılar.

MİSİ dedi ki...

Sadece ben değil, aslında hepimizin ortak paydada buluştuğu, geleceğe yol alan, geçmişini uzaklarda bırakan bir çocuk var uzaklarda.
Taşlar bitince deniz olma benzetmesi çok hoşuma gitti.
Taşları bitirince zaten(büyüyoruz), yaşamayı öğreniyoruz, bir deniz gibi derinleşiyoruz, bazen durgun, bazen dalgalı, yola devam ediyoruz....

Rainbow Gatherer dedi ki...

selam, güzel yorumun için teşekkürler, herzaman beklerim =)

http://rainbowgatherer.blogspot.com

MİSİ dedi ki...

ben de beklerim:))

Kuulumsu Kadın dedi ki...

"gerektiği zaman ağlamaktan çekinme çünkü gözyaşların söyleyemediklerini söylemen içindir.." sözünü bugün okumuştum, buraya da yazmak istedim^^

MİSİ dedi ki...

teşekkür ederim;)

Adsız dedi ki...

Çocukken hayat nedir bilmezdim gerçi hala hayat bana saçma sapan geliyor yaaa. Hayatını eline almışsın patron sen olmuşsun ama insanlar gene birbirlerini kandirmaya devam ediyor sen güçlenmişsin kanmıyorsun bu yalanlara. Onlar gibi yalancı değilsin kalkanların var kötülere. Güzel ve mantıklı bir yazı olmuş eline sağlık.

MİSİ dedi ki...

Tesekkürler yakup:)

Unknown dedi ki...

Geçmişten sadece güzel anıların yok olması, kötülerin hiç yakayı bırakmaması ne de saçma... Ne de anlaşılmaz...
Çok güzel bir yazı olmuş Misi :)

Yorum Gönder